Η Λημνος ειναι νησι ηφαιστιογενες .Αναφερεται πως στην αρχαιοτητα μια κορυφη του νησιου εβγαζε καπνο και φωτια (στο ορος Μοσχυλον).Το νησι ηταν αφιερωμενο στο Θεο Ηφαιστο που ηταν Θεος της φωτιας και της μεταλουργιας .Ο Ηφαιστος βρεθηκε στη Λημνο οταν ο πατερας του Διας μετα απο καβγα που ειχε με τη μητερα του την Ηρα τον εκσφεντονησε απο τον Ολυμπο στη Λημνο επειδη θυμωσε που πηρε το μερος της μητερας του ετσι βρεθηκε στο ηφαιστειο Μοσχυλο. Τον περιεθαλψαν οι Σιντιες (οι πρωτοι κατοικοι του νησιου που καταγονταν απο τη θρακη) και για ανταμοιβη τους εμαθε  πως να δαμασουν και να χειριζονται τη φωτια και την τεχνη της μεταλουργιας.Εκει με μια Θρακικη νυμφη την Καβειρo (κορη του Πρωτεα) απεκτησε μια φυλη που ονομαζοταν Καβειρη.

Σ'εναν αλλο μυθο λεγεται οτι οι γυναικες της Λημνου απο εγκδικηση δολοφονησαν ολους τους αντρες που κατοικουσαν στο νησι γκρεμιζοντας τους απο το ακρωτηρη Πετασο.Ο λογος ηταν επιδη αυτες αθετησαν τη λατρεια της Αφροδιτης και η θεα της τιμωρησε με κακοσμια .Ετσι οι αντρες τους τις παραμελησαν και εφεραν γυναικες απο τη Θρακη . Αυτο συναιβει κατα την εποχη του πρωτου βασιλια της Λημνου Θοαντα (γιο του θεου Διονυσου) που ηταν παντρεμενος με τη Μυρινα και ειχαν  μια κορη την Υψιπυλη.Ο Θοας ηταν ο μονος που γλητωσε επειδη τον εκριψε η κορη του Υψιπυλη.

Οταν οι Αργοναυτες με αρχηγο τον Ιασωνα γιο του βασιλια απο τις Μινύες στο ταξιδι τους για την Κολχιδα (για να παρουν το Χρυσομαλο Δερας) σταματησαν στη Λημνο για ανεφοδιασμο .Η Λημνιες αρχικα αρνηθηκαν να τους επιτρεψουν να αποβιβαστουν ομως οι αργοναυτες το διαπραγματευτηκαν με τον ορο να ικανοποιησουν τις στεριμενες αναγκες των γυναικων ανεξαρτητως εμφανησης και ηλικιας .Ετσι η  βασιλισα του νησιου που ηταν τοτε η Υψιπυλη  τους δεχθηκε. Οι αργοναυτες εμειναν εκει πολυ καιρο αφηνοντας μια νεα γενια  κατοικων. Λεγεται πως η Υψιπυλη συνδεθηκε με τον Ιασωνα και αποκτησαν δυο γιους.Η βασιλισα προς τιμη των αργοναυτων διοργανωσε αγωνες  στη μνημη του πατερα της.Απο τοτε καθιερωθηκε το πενταθλο που αργοτερα εγινε Ολυμπικο αθλημα.

Σ'εναν αλλο μυθο λεγεται πως ο Φιλοκτητης εγκατελειψαν στη Λημνο οι αρχαιους Ελληνες στο ταξιδι τους προς την Τροια.  Τον αφησαν για να ιασθει απο το τραυματισμενο του ποδι (απο δαγκωμα φιδιου) με τη βοηθεια της λημνιας γης ενος θεραπευτηκου χωματος που υπηρχε στην εκει περιοχη.